Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Έκθεση κόμικς στην Πάτρα. Περάστε να μας δείτε.

Η Οργανωτική Επιτροπή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου & Πολιτισμού Πάτρας -12ο Διεθνές Πανόραμα που θα πραγματοποιηθεί (όπως πάντα) το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου στο πολυχώρο ΙΝΤΕΑΛ Πεζόδρομος Αγίου Νικολάου, από φέτος κάνει ένα «άνοιγμα» και σε άλλες μορφές τέχνης όπως θέατρο, ποίηση, μουσική, εικαστικά, βιβλίο κ.α. εκπληρώνοντας έτσι μια υπόσχεση για δημιουργία ενός φεστιβάλ κινηματογράφου και πολιτισμού.


Γενικότερα, ενός φεστιβάλ των τεχνών που πρώτα από όλα θα είναι δημιούργημα και έκφραση Πατρινών και όχι να είναι ένας φορέας που απλώς θα κάνει μετακλήσεις με την βοήθεια ατζέντηδων που δεν γνωρίζουν και δεν βιώνουν την ιδιαιτερότητα της Πάτρας.



Ανάμεσα στις άλλες παράλληλες εκδηλώσεις θα διοργανώσει και μια έκθεση κόμικς σε συνεργασία με ομάδα συλλεκτών, από την Πάτρα και το Αίγιο, που έχουν φτιάξει και συμμετέχουν στο www.mycomics.gr.

Θα εκτεθούν εξώφυλλα από σπάνια τεύχη κόμικς που σημάδεψαν και έμειναν αναλλοίωτα στη μνήμη μας.

Η ομάδα mycomics ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Οργανωτικής Επιτροπής, δέχτηκε να διοργανώσει μια έκθεση ως παράλληλη εκδήλωση στην γκαλερί του ΙΝΤΕΑΛ.
Περισσότερες λεπτομέρειες σε λίγες μέρες.


Πηγές- λεπτομέρειες:

http://www.independent.gr/

http://www.cineek.gr/

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Κόμης Δράκουλας 5 από Καμπανά... και όνειρα γλυκά



Το τεύχος 5 σκαναρισμένο μπορεί να κατέβει από το  παρακάτω Link

Αφιερωμένο σε ένα φίλο που τον λένε Σάκη και είναι πλέον καλά καθώς έκοψε τις κακές παρέες.

Σάκη καλό διάβασμα.

Κυκλοφόρησε η φήμη μας.

 Μία αναφορά στο Zougla.gr στις 25/6 ήταν αρκετή για να μας επισκεπτουν  603 άτομα σε μία μέρα. Προφανώς γοητευμένοι από αυτό που είδαν :-)  κατέβασαν 4 GB υλικό από τις σελίδες μας.
Οφείλουμε λοιπον μια  συγνώμη από τον Server μας που τον ταλαιπωρήσαμε τόσο.

Δείτε την αναφορά εδώ :
Link στην Zougla

Ευχαριστούμε και αυτούς αλλά και τα παρακάτω Blog στα οποία πρωτοανέβηκε το κείμενο.

arahova.wordpress.com και  steveniko.com












Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Σχόλιο από ένα αγνό αγοραστή κόμικς

O φίλος μας "Ζ" πέρασε και άφησε το...σημάδι του. Ένας πολύ ενδιαφέρον σχολιασμός για κάποιον γνωστό ή καλύτερα διαβόητο δικτυακό "φίλο" μας.


UPDATE : Απ΄ότι φαίνεται πολύ ακόμα φίλοι είχαν κάτι να πουν επί του θέματος. Τυχαίο ? ...δεν νομίζω !!

Δείτε τον στα σχόλια εδώ.

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Χρήστος Μακροζαχόπουλος - Κόμικς και ομάδα "Ωμέγα"

Κυκλοφορεί ήδη εδώ και μερικούς μήνες στα βιβλιοπωλεία το χιουμοριστικό άλμπουμ "Ωμέγα" του Χρήστου Μακροζαχόπουλου με τις περιπέτειες μιας ομάδας υπερηρώων που αποτελείται από τους Αρχιμανδρίτη, Φούσκα, Κλάνα, Γάτα, Walk-Man και Βυζαρού. Το κόμικ έχει συνολικά 48 έγχρωμες σελίδες και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Ψυχής τα Λαμπυρίσματα".






Παράλληλα στο http://www.chrismakro.gr/ μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για κόμικς, αλλά και ζωγραφική με διάφορα μέσα όπως λάδια, ακρυλικά, ακουαρέλες και μολύβια.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Μάκης Ροδίτης Πορτιέρο από φίλους για φίλους


 Οι εκδοτικές προσπάθειες των φίλων κ.κ. Νίκου Ζώη και Νίκου Νικολαίδη συνεχίζονται. Είναι από τις λιγοστές πλέον Ελληνικές προσπάθειες για περιοδικό περιπτέρου.
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε από την μεριά μας  είναι μια μικρή ανάφορα και μια μεγάλη παραίνεση σε όλους εσάς να στηρίξετε την προσπάθεια . Είναι φτιαγμένο από φίλους των κόμικς για φίλους των κόμικς.

Το 1ο τεύχος του κόμικς (σε πλήρη εικονογράφηση, σελίδες 48, τιμή 2,5 ευρώ) κυκλοφορεί στην Αθήνα την Τρίτη 8 Ιουνίου από τις εκδόσεις "Λεωπαλαίοντες" του κ. Νίκου Ζώη και τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο θα διατίθεται και από πρακτορεία Τύπου της ελληνικής επαρχίας.

Το εξώφυλλο του 1ου τεύχους έχει εικονογραφήσει ο Παναγιώτης Λύρης. 

Ακολουθούν λίγα λόγια για την "ιστορία¨της έκδοσης από τον δημιουργό Νίκο Νικολαίδη.
Τι  μας διδάσκει η  ιστορία του Μάκη Ροδίτη.
Ξεκίνησα δειλά-δειλά  να δημιουργώ την ιστορία που  διαβάζετε, έπειτα από πρότασή του  εκλεκτού μου φίλου Βαγγέλη Κωνσταντινίδη, που είχε και την αρχική σεναριακή  ιδέα, στέκοντας δίπλα μου με κριτικό  πνεύμα και διάθεση για κάτι που θα εξέφραζε και των δυο μας την επιθυμία.
Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσουμε σε ένα κόμικς 100 σελίδων  που στην αρχή ούτε να φανταστούμε  μπορούσαμε την εξέλιξή του. Το κόμικς παρέμεινε στο γραφείο μου  για σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία, έως ότου ο δραστήριος εκδότης και καλός φίλος Νίκος Ζώης είχε την ευγένεια να μου προτείνει την έκδοσή του σε συνέχειες.
Πρόκειται για μια  δουλειά που αντανακλά την  προσωπική μας άποψή για το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα και που τη βλέπω σαν ευκαιρία για μοιρασιά ορισμένων προβληματισμών με  τους αγαπητούς αναγνώστες των εκδόσεων «ΝΖ». Θα πρέπει η νίκη και η επιτυχία να γίνεται αυτοσκοπός στον αθλητή; Έως που μπορεί να φτάσουν τα όρια της αθλητικής προσπάθειας και που ξεκινά η απάνθρωπη εκμετάλλευση του ίδιου μας του εαυτού; Αρκεί μια στιγμή για να τιναχτεί στον αέρα το οικοδόμημα μιας ζωής ή να εκτοξευτεί στα ύψη μια καριέρα;
Γεγονός είναι πως  το ποδόσφαιρο που η δική μου γενιά  γνώρισε κατά τα χρόνια της εφηβείας ελάχιστη σχέση έχει με τη σημερινή του πραγματικότητα. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 οι φίλαθλοι «τσουβαλιάζονταν» σε κερκίδες από αφιλόξενο μπετόν, παρακολουθώντας τους λαϊκούς ήρωες της γειτονιάς τους να πασχίζουν σε «ξερούς» συχνά αγωνιστικούς χώρους πιο πολύ για τη δόξα της πόλης, του χωριού ή την τιμή της φανέλας, παρά για τα χρήματα.
Ακόμη παλιότερα, τα χρόνια του ’60 οι οπαδοί ακολουθούσαν την αγαπημένη τους ομάδα παντού και διασκέδαζαν  με τραγούδια  και πειράγματα προς τους αντιπάλους, με τους οποίους αντάλλασαν έξυπνα συνθήματα, χωρίς όμως έκτροπα και δίχως τη βιαιότητα της τωρινής εποχής. Ήταν η ίδια η κοινωνία που ανέδειξε το άθλημα αυτό και ήταν τα δικά της παιδιά, από λαϊκά στρώματα στην πλειοψηφία τους, που έγιναν οι αναμφισβήτητοι πρωταγωνιστές του.
Τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας όμως άλλαξαν όπως ήταν μοιραίο να συμβεί και μαζί μεταβλήθηκε και η μορφή του αθλήματος. Το σπορ έγινε επαγγελματικό, το μεγάλο κεφάλαιο μπήκε στο παιχνίδι και πακτωλός χρημάτων άρχισε να ρέει παρασύροντας ότι είχε απομείνει από το προηγούμενο φρόνημα.
Οι παλιοί ήρωες  έδωσαν τώρα τη θέση τους σε ακριβοπληρωμένους «σταρ» που έφταναν στο σημείο να υπογράφουν δελεαστικά συμβόλαια με υψηλότατες αποδοχές και να αποθεώνονται από χιλιάδες κόσμο που τους αναγνώριζε πια σαν ακριβοθώρητα ινδάλματα της «στρογγυλής Θεάς». Όπως και πριν, με τη διαφορά πως τα ανεκτίμητα πόδια τους αποτιμούνταν τώρα σε πλάκες χρυσού!
Για τα μεγάλα συμφέροντα η νίκη θα αποκτούσε πλέον ένα  χαρακτήρα σχεδόν ψυχαναγκαστικής  απαίτησης, που στο βωμό της οτιδήποτε  δείχνει ικανό να θυσιασθεί, ακόμη και η ανθρώπινη ζωή. Τα αναβολικά, η βία, η άκρατη βωμολοχία, ο ρατσισμός, το μίσος για τον «εχθρό» έγιναν αναπόσπαστα στοιχεία της καθημερινότητας των γηπέδων, καταδεικνύοντας ότι μαζί με την αναμφίβολη πρόοδο του, το ποδόσφαιρο δεν απέφυγε τη «μόλυνσή» του από τις παρενέργειες που συνοδεύουν κάθε εμπορικό προϊόν. Γιατί βεβαίως, το αθλητικό θέαμα που παράγεται μέσα στους εκπληκτικούς αγωνιστικούς χώρους είναι προς κατανάλωση και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται από τους επενδυτές του.
Η ιστορία του Μάκη από τη Ρόδο είναι η ιστορία κάθε παιδιού που λαχτάρισε να διακριθεί στο χώρο και που γεύτηκε πολλή πίκρα στο δύσκολο αγώνα του. Δεν ήταν για τους περισσότερους αθλητές που τελικά έφτασαν σε κάποια κορυφή, εύκολος ο δρόμος. Και φυσικά λίγοι, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που κατάφεραν να νικήσουν τις αντιξοότητες και να γευτούν μια έστω φευγαλέα επιτυχία. Πίσω από την αστραφτερή βιτρίνα των μεγάλων αστέρων του ποδοσφαίρου, αργοσβήνουν οι ελπίδες εκατοντάδων χιλιάδων που πίστεψαν στο όνειρο, αλλά τελικά δε δικαιώθηκαν.
Ο ήρωας μας θα κερδίσει εμφαντικά μια θέση στην καρδιά του αναγνώστη, μόνο και μόνο για την υπομονή και την  εργατικότητά του. Αποτελεί πιστεύω  μια εμβληματική μορφή, που δίνει  ένα παράδειγμα αλτρουισμού και  αγωνιστικότητας, το οποίο ίσως και να σπανίζει στις μέρες μας . Δεν είναι προικισμένος με φοβερά προσόντα, ούτε διαθέτει κρυφά χαρτιά. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που η μοίρα του έκλεισε το μάτι πονηρά, προσφέροντάς του τη δυνατότητα να γευτεί τα ψήγματα χαράς που αναζητούσε από παιδί.
Κι εκείνος, δεν  άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. 

Καλή ανάγνωση.