Σάρωση και ψηφιακή διατήρηση κόμικς

Σκανάρισμα ψηφιοποίηση και διάσωση των Ελληνικών κόμικς.

Ένα κίνημα δείχνει να δημιουργείται στον Ελληνικό χώρο. Αναπαραγάγετε βοηθούμενο από τα σχετικά Blog και Site που υπάρχουν πλέον στο internet. Τι είναι όμως, πως δουλεύει και κατά πόσο είναι ρεαλιστικό και εφικτό ?

Θα προσπαθήσω να το παρουσιασω λίγο.

Η κεντρική ιδέα, όπως γίνεται πάντα, είναι ιδιαίτερα απλή.

Σαρώνουμε τα τεύχη, τα σώζουμε και βοηθάμε στην ψηφιακή διάσωση τους. Αυτό με την λογική ότι το αρχείο θα μείνει κάπου αποθηκευμένο και δεν θα χαθεί ή θα φθαρεί όπως το χαρτί.

Ωραίο εύκολο και αποτελεσματικό. Πολλοί οι οπαδοί αυτής της μεθόδου . Πολλοί αυτοί που το ευαγγελίζονται με κάθε ευκαιρία προσπαθώντας να δημιουργήσουν και άλλους οπαδούς της ιδέας.

Έχουν υπάρξει σοβαρές προσεγγίσεις επηρεασμένες από την αγάπη προς το αντικείμενο. Όπως του Sakis που το επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία που του δίνεται. Αλλά και πολλές φαιδρότητες από γνωστούς τυχάρπαστους με επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ και δωρεάν εξοπλισμό για τα μέλη που θα σαρώνουν ακατάπαυστα !!!

Δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος για αυτό το θέμα. Όσο καλή διάθεση και να υπάρχει όσο χρόνος ελεύθερος να βρεθεί ψηφιοποίηση όλων των τευχών με συγκεκριμένες προδιαγραφές δεν μπορεί να γίνει με τα σημερινά δεδομένα. Άλλος σαρώνει σε PDF άλλος σε JPG. Όλο το τεύχος (c2c) ή τις σελίδες με ιστορίες μόνο ? Μια-μια οι σελίδες ή δύο μαζί αν χωράνε ? Σε τι ανάλυση ? Σε τι μέγεθος αρχείου ? Για να υπάρξει κάποτε ενιαίο αρχείο των τεύχων αυτά πρέπει να είναι τυποποιημένα.

Άντε το σκανάραμε. Μετά πρέπει τα αρχεία που θα προκύψουν να φυλαχτούν σε κάποιο κοινό αποθηκευτικό χώρο. Με ταξινόμηση και δυνατότητες αναζήτησεις. Πολύ απλά λύσεις τύπου issue και rapidshare δεν είναι για αυτή τη δουλειά.

Με τα παλιά και σπάνια τι γίνεται ?
Κάποια τεύχη απλά τα λυπάσαι να τα ξαπλώσεις στον scanner. Σε μένα αυτό είναι βασικό κριτήριο. Θα βγει σώο το τεύχος από την διαδικασία ? Από εκεί και πέρα υπάρχουν και τα τεύχη που τι να κάνουμε δεν τα έχουμε. Αυτά θα μείνουν απέξω εκ των πραγμάτων.

Δεν θα θίξω εδώ καθόλου το θέμα των δικαιωμάτων. Ας μείνει ότι τα τεύχη είναι παλιά από εκδοτικούς οίκους και σειρές που δεν υπάρχουν εδώ και χρόνια. Το μόνο που θα πω είναι ότι η γνωστή μας από το εξωτερικό D.C.P δρα σε καθεστώς «παρανομίας» και υπό την ανοχή των εκδοτών.

Η πρόταση μου γνωστή εν μέρει και ξαναειπωμένη. Την καταθέτω τονίζοντας τις προεκτάσεις που μπορεί να πάρει.

Ας σκανάρουμε λοιπόν λιγότερα τεύχη, στον ίδιο χρόνο, αλλά σε ποιοτικές σαρώσεις. Οδηγοί υπάρχουν στο διαδίκτυο. Ακολουθώντας τους με λίγη βοήθεια από κάποιους πιο εξοικειωμένους ο καθένας με βασικές γνώσεις μπορεί να σαρώσει σωστά.

Ας διαλέξουμε τεύχη πιο "δύσκολα" και σπάνια ή σημαντικά για την ιστορία του τίτλου.

Το βασικότερο όμως όλων ας τα ανεβάσουμε αυτά όπου μπορούμε. Sites, Blog και όπου αλλού. Ας φροντίσουμε να διαδοθούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Όχι μόνο μεταξύ μας. Ας το πάρει και κάποιος τρίτος και ας το δώσει αλλού. Ας μην αναφέρει το όνομα μας. Δεν πειράζει. Αρκεί που εσύ που το σκάναρες ξέρεις και έχεις πραγματικά το τεύχος. Ο αναγνώστης αν μείνει στο χώρο θα την βρει την άκρη ποιός έκανε τι. Αν μπήκε να πάρει και να φύγει τι σε νοιάζει τι νομίζει ?

Ας μπει και το υδατογράφημα του καθενός για να νοιώσει καλύτερα. Σε μια γωνία, στο εσώφυλλο κάπου που δεν βγάζει μάτι. Κάπου που δεν θα είναι η γνωστή χαζομάρα με τα αρχικά σε χρώμα που χτυπάει στο μέσο της σελίδας.

Όλες αυτές οι κινήσεις αν γίνουν θα γυρίσουν πίσω πολλαπλάσιες. Μόνο αν δημιουργηθεί μία συλλογική κίνηση τότε και μόνο τότε ίσως αρχίσει να γίνεται πραγαμτικότητα η βάση των αρχείων. Όπως έγινε στην Αμερική και μόνο εδώ και χρόνια. Γιατί και οι φίλοι μας οι Ιταλοί παρά όλες τις πολλές εκδόσεις τους σε αυτό τον τομέα είναι πίσω σαν εμάς.

Όσο για αυτούς που φοβούνται ότι το σκανάρισμα θα μειώσει την αξία του ίδιου του περιοδικού η άποψη μου όπως διαμορφώθηκε από αρκετό καιρό εμπορικής δραστηριότητας σαν αγοραστής αλλά και σαν πωλητής είναι η εξής

Το σκανάρισμα δεν μειώνει την εμπορική αξία του τεύχους. Άλλοι οι αναγνώστες αποκλειστικά των σκαναρισμένων και άλλοι (εμείς) οι λάτρεις του χαρτιού και της έκδοσης.

Προσωπικά εγώ από τεύχη που τα ψάχνω για την συλλογή μου δεν έχω κατεβάσει και διαβάσει ούτε ένα. Παρόλο που πολλοί φίλοι έχουν σκανάρει και ανεβάσει πολλά.
Αφού κάποια στιγμή θα το βρω :-)).

Μέχρι τότε έχω πολλά να διαβάσω στα ράφια μου. Αντίθετα σειρές που δεν θα τις αγόραζα, κυρίως ξένους τίτλους, τις έχω κατεβάσει και διαβάσει. Πολλές φορές μετά από αυτό έψαξα και αγόρασα το τεύχος. Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η θετική. Βλέπεις δοκιμάζεις και κρίνεις. Οι ξένοι που δίνουν τεύχη γνωριμίας δωρεάν στο internet ή σε σχεδόν τζάμπα τιμή στο μαγαζί δεν είναι κορόιδα. Οι Έλληνες εκδότες θα είχαν πολλά να μάθουν αρκεί να παρακολουθούσαν έστω και από μακρυά πως δουλεύει το marketing των ξένων.