Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Τι αγοράζω με τα λίγα φραγκάκια που έχω στη τσέπη;

Αγαπητοί φίλοι των κόμικς και του mycomics.gr
Με αφορμή σχόλιο φίλου στο προηγούμενο post «μίκυ μάου» σας γράφω τα παρακάτω..
Δεν ασχολούμαι με το κυνήγι παλιών ελληνικών κόμικς. Δεν κάνω κλικ στο ibid για να δω τι υπάρχει με σκοπό να αγοράσω. Παρόλα αυτά από περιέργεια μετά το σχόλιο φίλου έκανα κλίκ στο λίνκ που συνόδευε το σχόλιο του και έπεσα στη σελίδα κάποιου άλλου φίλου κομικσοσυλλέκτη που πωλούσε ένα τεύχος Μίκυ Μάους 350 ευρώ και με άμεση αγορά 450 ευρώ. Η παρουσίαση και τα σχόλια γι’αυτό το τεύχος ήταν άκρως επαρκή και διαφωτιστικά όπως και οι φωτογραφίες που συνόδευαν τη παρουσίαση. Ενδιαφέρον είχε ο ισχυρισμός ότι το τεύχος αυτό είναι άκρως σπάνιο λόγω της εύθραυστης κατασκευής του συγκεκριμένου τεύχους.
Εγώ έχω τη δικιά μου άποψη.
Το τεύχος αυτό το τοποθετώ να κυκλοφόρησε πρός το τέλος του 1968.
Τότε η τιμή του Μίκυ Μάους ήταν 3 δραχμές. Αυτό το τεύχος, λόγω του ότι ήταν πανηγυρικό, κόστιζε 20 δραχμές. Δηλαδή την επταπλάσια τιμή. Τοποθετώ τη τιμή του ψωμιού εκείνη την εποχή στη 1 με 1,5 δραχμή το κιλό. Άρα μπορούμε στο συλλογισμό μας να αντικαταστήσουμε περίπου τις δραχμές με ευρώ για να κάνουμε μια σύγκριση. Εκτιμώ ότι με σημερινούς όρους και για να καταλάβουμε πώς θα φαινόταν αυτό το τεύχος να το αγοράσει ένα παιδί τότε, η τιμή του ήταν περίπου 25 ευρώ σημερινά λεφτά.
Προσέξτε όμως.. ναι ακριβό.. αλλά τότε το περιοδικό Μίκυ Μάους ήταν στην ακμή του. Το διάβαζαν άπαντες αγόρια – κορίτσια. Εκατό χιλιάδες τεύχη εβδομαδιαίως πωλήσεις. Τεράστια νούμερα. Απήχηση φοβερή. Όταν βγήκε αυτό το τεύχος τότε μετά απο ένα χρόνο (1969) αρχίσαν να βγαίνουν και τα Κλασσικά Ντίσνεϋ τα οποία κόστιζαν 15 δραχμές. Και αυτά τα πρώτα νούμερα Κλασσικά Ντίσνεϋ είναι δυσεύρετα και σπάνια και ακριβά στις μέρες μας απ’ότι έχω καταλάβει με σκόρπιες εντυπώσεις που έχω παρακολουθώντας το γενικό θόρυβο των ελληνο-κομικσο-συλλεκτών.
Εκτιμώ λοιπόν ότι η εκδότρια εταιρεία Τερζόπουλος το 1968 πρέπει να ήταν στην ακμή της όσον αφορά τις πωλήσεις του Μίκυ Μάους. Η ζήτηση ήταν φοβερή γι’αυτό προχωρούσε σε εκδόσεις ακριβές, πολύ ακριβές για εκείνη την εποχή. Ας μη ξεχνάμε ότι η οικονομική κατάσταση τότε στην Ελλάδα ήταν ανθηρή και αυτό παρακινούσε την έκδοση σποραδικών ακριβών εκδόσεων. Μη ξεχνάτε ότι τα Κλασσικά Ντίσνεϋ ήταν τριμηνιαία έκδοση που σήμαινε ότι ένα παιδί αν ήθελε να τα αγοράσει είχε το χρονικό διάστημα να κάνει αποταμίευση (αν και πάλι το κόστος ήταν ακριβό).
Μετά απ’όλα αυτά πιστεύω ότι το συγκεκριμένο τεύχος πούλησε πολύ λιγότερα αντίτυπα σε σχέση με τα άλλα τεύχη και αυτός είναι ο κύριος λόγος που τώρα είναι εξαιρετικά σπάνιο. Ίσως να μη πούλησε σχεδόν τίποτα. Για το αν το δέσιμο του ήταν εύθραυστο δεν ξέρω. Ξέρω όμως από προσωπική μαρτυρία και εμπειρία όταν πήρα στα χέρια μου δύο τεύχη Κλασσικά Ντίσνεϋ του 1969 (μου τα δάνεισε ο Κωστής) για να κάνω ένα βίντεο, ότι τα τομάκια αυτά είχαν πολύ γερό δέσιμο και πολύ καλή κατασκευή. Μπορεί και αυτό το πανηγυρικό τεύχος του 1968 της ολυμπιάδας του Μεξικό να είχε το ίδιο γερό δέσιμο και βιβλιοδεσία, μπορεί και όχι. Δεν μπορώ να έχω προσωπική μαρτυρία και άποψη. Αλλά προσωπική μαρτυρία έχω για τη μοίρα των απούλητων τευχών όλων των κόμικς εκείνη τη εποχή. Όταν ήμουν πιτσιρικάς και πήγαινα σχολείο περνούσα μπροστά από μια αποθήκη ξυλείας της οποίας ο ιδιοκτήτης είχε και το πρακτορείο διανομής τύπου και εκεί στην αποθήκη αυτή είχε (τα έβλεπα κάθε μέρα) δεμένα σε μπάλες με τσέρκια κυβικά από κόμικς που προορίζονταν για ανακύκλωση στο τοπικό εργοστάσιο χαρτοποιίας που υπήρχε τότε στη μικρή μου πόλη.
Άρα μπορούμε να φανταστούμε τη μοίρα όλων αυτών των απούλητων κόμικς και ειδικά των ακριβών που θα πωλούσαν πολύ λιγότερα αντίτυπα από τα άλλα φθηνότερα.
Συμπέρασμα.
Αυτό το τεύχος Μίκυ Μάους πρέπει να ήταν πρωταθλητής ακρίβειας για εκείνη την εποχή για αυτό δεν πούλησε. Η συντριπτική πλειοψηφία των αντιτύπων αυτού του τεύχους έμειναν απούλητα και καταστράφηκαν.
Ο πιτσιρικάς που πήγε να αγοράσει αυτό το τεύχος έπαθε σόκ βλέποντας τη τιμή των 20 δραχμών.
Έφυγε απογοητευμένος από το περίπτερο και έκανε υπομονή για την επόμενη εβδομάδα όταν η τιμή θα ήταν πάλι 3 δραχμές.
Αυτός πιστεύω είναι ο κύριος λόγος για τη σπανιότητα αυτού του τεύχους.
Αν θα έδινα τα ευρώ που ζητάει ο φίλος κομικσοσυλλέκτης για να το αγοράσω;
Αν ήμουν συλλέκτης ελληνικών κόμικς μπορεί.
Αλλά δεν είμαι. Είμαι αναγνώστης. Περνάω από μέρη που πουλάνε κόμικς (συμπεριλαμβανομένου και του ίντερνετ) και αγοράζω ότι μου γυαλίζει για να το διαβάσω.. ότι έκανα δηλαδή όταν ήμουν παιδί. Τότε πήγαινα περίπτερο, τώρα σε άλλες αγορές. Το σκεπτικό και η προσέγγιση όμως παραμένουν ίδια: υπάρχει κάτι καλό και φτηνό να πάρω να διαβάσω; .. και αν μου γυαλίσει κάτι το αγοράζω με τα λιγοστά φραγκάκια που έχω στη τσέπη για να καθίσω μετά αραχτός να το μελετήσω όπως παλιά και πάντα..
Αυτά τα νούμερα (20 δραχμές τότε 400 ευρώ τώρα) δεν είναι για μένα.. έχω παραμείνει ένας άφραγκος πιτσιρικάς με πενιχρό περίσσευμα-χαρτζιλίκι στη τσέπη..
Χαρτζιλίκι που δίνω εγώ πλέον στον εαυτό μου..
Να είστε όλοι καλά και Καλές Διακοπές (γιατί εγώ δεν κάνω.. η οικοδομή και το μεροκάματο δεν έχουν διακοπές καλοκαιρινές.. ίσως χειμωνιάτικες !!!)

13 σχόλια:

  1. Πολύ σωστοί οι συλλογισμοί σου, φίλε μου. Πρέπει να λέμε που και που τα πράγματα με τ' όνομά τους, γιατί η υπόθεση έχει ξεφύγει εντελώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. να ξεκαθαρίσω κάτι: βρήκα την ανάρτηση πώλησης αυτού του τεύχους πολύ τίμια και ξεκάθαρη. Επίσης διαφωτιστική. Δεν ήξερα ότι ένα απο τα τέυχη Μίκυ Μάους ξαφνικά και για λόγους πανηγυρικούς ετιμήθη τότα (το 1968) 20 δρχ. Οντως αυτό το τεύχος είναι πραγματικά σπάνιο και αξίζει τα λεφτά αυτά. Εγώ ανεβάζω και άλλο τη τιμή του χωρίς ενδιασμό. Απλά έγραψα το παραπάνω post για να εκθέσω (αυτούς που εγώ πιστεύω) πραγματικούς λόγους της σπανιότητας αυτού του τεύχους αλλά και την αδυναμία μου να ακολουθήσω "το κυνήγι των συλλεκτών".. !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια χαρά τα γράφεις φίλε μου. Και η θέση του πωλητή κατανοητή αλλά και η δική σου πολύ περισσότερο. Ευχομαι να βρίσκεις τεύχη (με τον Κωστή διπλα είσαι τυχερός) γιατί εμεις εδώ δεν βρίσκουμε τίποτα πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ο Κωστής ανήκει όπως και εσείς η συντριπτική πλειοψηφία στην κατηγορία "Ελληνο-Κομικσο-Συλλέκτες".. κυνηγοί παλιών ελληνικών εκδόσεων κόμικς.. εγώ έτυχε απο μικρός να μπλέξω με τα αμερικάνικα και ώς εκ τούτου συνεχίζω να ασχολούμαι με αυτά.. παρόλα αυτά βρίσκω άκρως ενδιαφέρον το κυνήγι των παλιών ελληνικών κόμικς απο εσάς και σας παρακολουθώ..!!! (και λέω και καμμια φορά τη γνώμη μου!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άψογος ακόμα μια φορά ο έταιρος Κωστής!! Τεράστιο και περιεκτικότατο το μήνυμα. Πάντα τέτοια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μάλλον θα μιλάμε για το τεύχος 119.
    Το είχα δει πριν πολύ καιρό στο inducks,και πρόσεξα τα περιεχόμενά του,μίας και μου έκανε εντύπωση αυτή η διαφορά τιμής.
    Ψάχνοντας λίγο από εδώ και από εκεί στα ξένα,είδα τις ιστορίες που είχε,εκτός από μία,που είναι μάλλον ο πρόλογος.
    Τις θυμήθηκα,σαν παιδί που είμαι ακόμα, και μπορώ να πω ότι ,μπορεί συλλεκτικά να έχει άλλη τιμή,αλλά σαν ιστορίες δεν κάνει ούτε ένα εύρω.
    Ίσως ακούγεται παράξενη σκέψη,αλλά αυτά τα πόσα,έμενα με αρρωσταίνουν.
    Ίσως το τελευταίο από τα μικυ μαους,που θα ήθελα να ξαναδιαβάσω.Έχασα τον χρόνο μου για να μαζέψω τα κομμάτια του παζλ αυτού του τεύχους,αλλά ευτυχώς βρήκα έστω και σε ξένες γλώσσες πολλά αλλά καλύτερα.
    Μετά τιμής ένας ανώνυμος φίλος των κομιξ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. φίλε Ανώνυμε..
    και εγώ μαζί σου.. δεν υπάρχουν παλιά και συλλεκτικά κόμικς.. υπάρχουν καλά και κακά κόμικς. Φυσικά ποιό είναι καλό και ποιό κακό είναι τελείως προσωπικό και υποκειμενικό θέμα και δεν μπορεί να υπάρξει κανόνας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σίγουρα,κανείς δεν αμφιβάλει ότι "περί ορέξεως ,ουδείς λόγος",όπως έλεγαν και οι αρχαίοι.
    Απλά για τον καθένα,η συλλογή πρέπει να γίνεται βάση του τι θέλω έγω,και όχι του τι μου επιβάλει η "συλλεκτικοτητα",και η "σπανιότητα",και "μόδα"
    Αναφαίρετο δικαίωμα,του καθένα,το τι θα κάνει,δικά του τα χρήματα,η διάθεση,και κυρίως η ευχαρίστηση,απλά κρούω τον κώδωνα,σε μη "φανατικούς" νέους συλλέκτες,να ακούν την λογική ,και όχι τα "υπόλοιπα κολπα της αγορας ,και όχι μονο των κομιξ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τo 119 λοιπόν όλος περιέργως για σπάνιο τεύχος εμφανίζεται ανελλιπώς σε δημοπρασίες και καταστήματα τα τελευταία χρόνια.

    Οι εξηγήσεις για αυτό ποιες μπορεί να είναι άραγε

    Εγώ μπόρεσα να βρω δύο λόγους.

    1) Το τεύχος βρίσκεται αρκετά και εύκολα για αυτό και υπάρχει πάντα διαθέσιμο προς πώληση. Αντίθετα ας δούμε π.χ το #1 του Ζαγκόρ ή του Όμπραξ που έχουν βγει μόνο μια φορά σε δημοπρασία. Και πουλήθηκαν σε χαμηλή τιμή μάλιστα κάτω από 70euro.
    2) Βγαίνει και ξαναβγαίνει αλλά δεν το αγοράζει κανένας γιατί είναι «ειδικό» τεύχος και η τιμή είναι μάλλον τσιμπημένη.

    Η σπανιότητα του #119 εξαιτίας του δεσίματος κλπ μπορεί να είναι όντως αλήθεια.
    Δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω εδώ.

    Λείπει όμως η άλλη πλευρά της εξίσωσης.
    Ο αγοραστής. Ας δούμε το προφίλ του υποψήφιου αγοραστή :

    Το #1 του Μίκυ Μάους πωλείται συνήθως από 350-500€. Η υψηλότερη τιμή που έχει πιάσει είναι 800€ σε μαγαζί (από τα ακριβότερα).
    Το #1 είναι ένα τεύχος που το θέλουν στην συλλογή τους απλά όλοι. Μεγαλοσυλλέκτες Ντίσνευ, συλλέκτες γενικά, ακόμα και περιστασιακοί συλλέκτες.
    Είναι ένα τεύχος κλειδί για κάθε συλλογή.
    Είναι το νούμερο 1 του Μίκυ Μάους.

    Το #119 αντίθετα για ποιόν είναι ?
    Μόνο για κάποιον που πάει να συμπληρώσει την σειρά ΟΛΗ.
    Τότε έχει νόημα να υπάρχει και το #119. Αλλιώς δεν είναι παρά ένα ακόμα τεύχος. Με άσχετες ιστορίες που υπάρχουν και αλλού και το περίφημο αθλητικό αφιέρωμα.

    Ένας τέτοιος πάντως συλλέκτης (δυνατός…) δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αγοράσει από δημοπρασία και σε αυτή την τιμή.

    Που καταλήγω ?
    Ότι το τεύχος βρίσκεται σε δημοπρασία απλώς για να υπάρχει. Μόνο κάποιος άσχετος ή φραγκάτος ορεξάτος θα το πάρει από δημοπρασία και σε αυτή την τιμή.

    Μπορεί να είναι σπάνιο, μπορεί να υπάρχει σε λίγα αντίτυπα, μπορεί πολλά. Αλλά για μένα ένα τεύχος που μπορώ ανά πάσα στιγμή να το βρω και να το αγοράσω ΔΕΝ είναι σπάνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Επιστρέψαμε βλέπω; :)
    Πολύ σωστά τα λέτε και οι δύο Κωστάδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαίρομαι που η δημοπρασία μου έγινε αφορμή για τόση συζήτηση!

    Έχω να προσθέσω τα εξής:

    Η σπανιότητα του #119, δεν είναι δικό μου εφεύρημα. Στο βιβλίο του Κυριάκου Κάσση "Ελληνική παραλογοτεχνία και κόμικς 1598-1998", αξιολογείται η σπανιότητα των κόμικ που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα μέχρι και το 1998. Στο συγκεκριμένο τεύχος ο συγγραφέας αποδίδει σπανιότητα 10 (την μέγιστη δηλαδή). Έχω γνωρίσει το συγγραφέα και δεν είναι απλά κάποιος που έγραψε ένα βιβλίο, είναι και ο ίδιος συλλέκτης.

    Παράδειγμα αντίστοιχο είναι το Κλασικά #25, το οποίο έχει επίσης αν θυμάμαι καλά σπανιότητα 10, λόγω του κακού δεσίματος. Δεν έχει σημασία αν το προηγούμενο ή το επόμενο τεύχος έχει καλή βιβλιοδεσία, τα χρόνια εκείνα μάλλον "πειραματίζονταν" με τα δεσίματα, τον τύπο του χαρτιού κλπ. Το συγκεκριμένο Κλασικά, ακόμα δεν έχει πέσει ποτέ στα χέρια μου!

    Η τιμή; Δε θα διαφωνήσω ότι είναι τσιμπημένη, ναι. Εγώ προσωπικά δεν θα το αγόραζα σε αυτή την τιμή, το ομολογώ. Η δημοπρασία όμως απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν να το αποκτήσουν άκοπα. Υπάρχουν συλλέκτες που τους λείπουν ελάχιστα τεύχη και δεν θέλουν να χάνουν χρόνο για να τα βρουν σε ιδανική τιμή, ή και άλλοι που θέλουν να βρουν κάποιο τεύχος σε καλύτερη κατάσταση. Εγώ ο ίδιος έχω ξοδέψει άπειρες ώρες ψάχνοντας Μίκυ Μάους σε χαμηλές τιμές, για την προσωπική μου συλλογή. (Μάλιστα μία φορά το όνειρό μου -όπως και κάθε συλλέκτη- έγινε πραγματικότητα, καθώς σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο μου εμφανίστηκε η πρώτη εικοσάδα του Μίκυ Μάους σε εξευτελιστική τιμή!) Τώρα όμως που μου λείπουν ελάχιστα τεύχη, θα μπορούσα να δώσω κάτι παραπάνω προκειμένου να τα αποκτήσω και να κλείσω τη συλλογή.

    Η συχνότητα εμφάνισης του συγκεκριμένου τεύχους είναι όντως αυξημένη, αλλά η κατάσταση που προσφέρεται δεν είναι καλή. Η κατάσταση ενός κόμικ για μένα είναι πολύ σημαντική, αν και στην Ελλάδα πολλοί συλλέκτες δεν ενδιαφέρονται τόσο για την κατάσταση (στο εξωτερικό δεν συμβαίνει αυτό). Συμφωνώ επίσης ότι το target group αγοραστών του #119 είναι μειωμένο (οι μη hardcore Disney συλλέκτες, μαζεύουν συνήθως την πρώτη 100άδα) και γιαυτό και δεν υπάρχει ακόμα αγοραστής.

    Φιλικά,

    DisneyFan (koudounas@gmail.com)

    Κωνσταντίνος (ένας ακόμα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σε ευχαριστώ για τη παρουσία σου στο blog μας φίλε συννονόματε Κωνσταντίνε !! Το τεύχος αυτό με την ελληνική σημαία στο εξώφυλλο (να φαίνεται στο βάθος), εκδιδόμενο λίγο μετά την έλευση της δικτατορίας (η οποία δικαιολογεί και το εθνικόφρων ζήλο), το σούερ-ενισχυμένο μέγεθος (όταν τα Κλασσικά Ντίσνεϋ δεν είχαν κυκλοφορήσει ακόμα) και η απαγορευτική τιμή των 20 δρχ (για τα τότε δεδομένα ) κάνει το συγκεκριμένο τεύχος πολύ ενδιαφέρον..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή