Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Να τα δώσω ?

Είναι λογική η τιμή ? Αξίζει να δώσω το ΧΧ ποσό για ένα τεύχος ?

Ερωτήσεις που μου έχουν γίνει παμπολλές φορές. Τι να απαντήσεις λοιπόν στον φίλο συλλέκτη που ρωτάει ? Ποιός μπορεί να πάρει την "ευθύνη" και να πει ναι ή όχι.

 Ένα μικρό τρυκ που χρησιμοποιώ σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το παρακάτω.
Έστω ότι η ερώτηση αφορά ένα τεύχος του Μικρού Καουμπόυ 100άρι.
Αυτά πωλούνταν στα εχμ... 12€.
Με αυτό σαν όριο τιμής ολόκληρη η κατοστάδα έχει 1200€
Η 200άδα δεν 8α έχει τα 3/5 της τιμής ας πούμε 7€ και άλλα 700 στο σύνολο.
Η 300 από 5€ 500€, η 400άδα από 4€ άλλα 400€, 500άδα από 3,5€ άλλα 350€

Είμαστε ήδη στα  3150€. Χωρίς να βάλουμε μέσα την πρώτη κατοστάδα και όλα τα υπόλοιπα.

Λοιπόν φίλε Νίκο, Γιώργο, Τάκη σου φαίνεται καλή η τιμή για ένα τεύχος ?

Κάνε την αναγωγή στο σύνολο, πάρε βαθιά ανάσα, δες το και αποφάσισε.

8 σχόλια:

  1. Κωστή, σοφά και απόλυτα πειστικά τα γράφεις, όπως πάντα άλλωστε. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική, επειδή έχει κάποιες διαστρεβλώσεις από τη λογική με την οποία παρουσιάζεις το επιχείρημα, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει – θέλω να είμαι απόλυτα σαφής σε αυτό- ότι η λογική σου δεν είναι απολύτως στέρεα.
    Καταρχάς, όπως ξέρουμε όλοι, οι περισσότεροι συλλέκτες/αναγνώστες δεν έχουν πρόσβαση σε πρωτογενές υλικό (συλλογές προς πώληση ή έστω μεμονωμένα τεύχη) και βασίζονται σε όσα εμφανίζουν οι πωλητές στα σάιτ δημοπρασιών, σε άλλα σάιτ στο Ίντερνετ, στα μαγαζιά και οπουδήποτε αλλού. Και δυστυχώς οι τιμές σε κάποια από αυτά είναι γνωστό ότι είναι υπερτιμημένες σε ορισμένες σειρές (φυσικά εξαιρείσαι εσύ και κάποιοι άλλοι). Θα μου πεις, και πολύ σωστά, μην τα αγοράζεις και έτσι δεν θα κατέβουν οι τιμές. Δυστυχώς όμως, οι πιθανότητες λένε ότι αν δεν το αγοράσω εγώ, θα το αγοράσει κάποιος άλλος, που είτε δεν ξέρει από τιμές, είτε τον καίει να αποκτήσει το συγκεκριμένο τεύχος, είτε τα έχει και τα σκάει. Και από τη στιγμή, που οι περισσότεροι πωλητές επιβιώνουν ακόμα, αυτό σημαίνει ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα τεύχη πωλούνται σε αυτές ή παραπλήσιες τιμές ή και σε ακόμα υψηλότερες, αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι υπάρχουν αγοραπωλησίες για τις οποίες αγνοούμε το παραμικρό. Και όπως ξέρεις, αυτά το γράφω έχοντας πλήρη επίγνωση του ότι έχω συμβάλει κι εγώ σε αυτό το ξέφρενο ράλι των τιμών.
    Επίσης, μην αγνοούμε ότι την τιμή την καθορίζει η προσφορά και η ζήτηση. Για να πάρω το παράδειγμά σου, υπάρχουν πάρα πολλοί φίλοι του Μικρού Καουμπόυ, από ό,τι έχω καταλάβει (εγώ προσωπικά δεν τη μαζεύω τη σειρά). Πόσες φορές θα έπρεπε να εμφανιστούν κάποια δύσκολα/σπάνια τεύχη για να ικανοποιηθούν όλοι; Αν εμφανιζόταν ένα ζόρικο τεύχος, ή θα δινόταν στο μιλητό και υποθέτω σε υψηλή τιμή ή θα πήγαινε πολύ ψηλά σε κάποια δημοπρασία, αφού λογικά θα ήταν πολλοί αυτοί που θα το θέλανε και το τεύχος θα υπήρχε μόνο μια φορά. Γιατί, κακά τα ψέματα, φαινόμενα όπως αυτό με το πακέτο των Ζαγκόρ εμφανίζονται εξαιρετικά σπάνια. Και το πρόβλημα είναι ότι αργά ή γρήγορα κάποιος θα τα δώσει. Θα μου πεις ξανά, ότι αν δεν τα έδινε κανείς, δεν θα υπήρχε πρόβλημα και οι τιμές θα έπεφταν, αλλά συνήθως κάποιος τα δίνει, γιατί απλούστατα οι αγοραστές είναι μια εντελώς ανομοιογενής ομάδα. Και σαφώς υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι σε πολλά τεύχη οι τιμές έχουν πέσει, αλλά σε άλλα έχουν μείνει σταθερές. Για να μη μιλήσουμε για τεύχη Περιπέτειας που έφτασαν 20 ή 30 Ευρώ και μάλιστα μετά από δημοπρασία.
    (συνεχίζεται..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. (Β΄Μέρος)
    Και να μην αγνοούμε και τον παράγοντα χρόνο: ένας συλλέκτης μπορεί να δώσει 12 Ευρώ για ένα ή δύο ή και δέκα 100αρια του Μικρού Καουμπόυ, γιατί ξέρει ότι η πιθανότητα να βρει τα άλλα 99 ή 98 ή 90 είναι και μικρή και απομακρυσμένη χρονικά και έτσι δεν σκέφτεται το συνολικό κόστος, αφού όλοι μας ξέρουμε ότι άλλο να δίνεις 3150 Ευρώ ντούκου κι άλλο σε πολλές δόσεις. Επιπλέον, αν όντως πρόκειται για ένα σπάνιο ή πολυπόθητο τεύχος, ο αγοραστής σκέφτεται ενδόμυχα: «που θα το ξαναβρώ» ή «αν το ξαναβρώ θα είναι ακόμα πιο ακριβό». Ξεκαθαρίζω φυσικά ότι δεν μιλάμε για περιπτώσεις όπου σου λείπουν ακριβώς αυτά τα τεύχη. Εκεί φαντάζομαι ότι δίνεις τα 12 και πιθανόν να λες κι ευχαριστώ…
    Το θέμα είναι από τη στιγμή που η πρόσβαση που έχουν οι συλλέκτες σε τεύχη είναι περιορισμένη (γιατί, ας μην ξεχνάμε, σε κάποιες σειρές, τα διαθέσιμα τεύχη είναι ούτως ή άλλως περιορισμένα εκ των πραγμάτων), θα βλέπουμε να ενεργοποιείται ο απάνθρωπος αλλά αναπόδραστος νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Και εν κατακλείδι, για να απαντήσω στο ερώτημα που θέτεις: όχι, δεν μου φαίνονται καλή τιμή για ένα τεύχος τα 12 ευρώ για ένα Μικρό Καουμπόυ, αλλά ποια εγγύηση μπορώ να έχω ότι θα ξαναβρεθεί και μάλιστα φτηνότερα; Και προφανώς, όταν λέμε φτηνότερα, δεν εννοούμε στα 11 ή στα 10, έτσι;
    Και για να κλείσω: αυτά που γράφεις είναι εξαιρετικά σωστά και ξέρεις ότι τις συμβουλές σου τις λαμβάνω πάρα πολύ σοβαρά υπόψη και τις ακολουθώ, όπου μπορώ. Συνεπώς, αυτά δεν γράφονται με σκοπό να σε αμφισβητήσουν, απλά είναι κάποιες σκέψεις που τις δημοσιοποιώ, για να δώσουν περαιτέρω έναυσμα για μια συζήτηση πάνω σε αυτό το φλέγον θέμα των τιμών. Άρα, πάσα αντίθετη άποψη και αμφισβήτηση, είναι δεκτή…
    Εγώ πάντως δεν θα τα έδινα (εκτός αν ήταν τα Μπάτμαν 6 κι 7 του Ψαρόπουλου ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι κάθεσαι και ασχολείσαι?? το προϊον για το οποίο γίνεται η κουβέντα (παλιά συλλεκτικά κόμικς) δεν είναι το ζητούμενο ούτε και ο πραγματικός λόγος και αιτία που γίνονται όλα αυτά.. το πραγματικό προϊόν το οποίο αποροφά την αδρεναλίνη των "ελληνο-κομικσοσυλλεκτών" είναι ο χαβαλές του "κυνηγιού".. και η όποια εκτόνωση (μαζί με την όποια ικανοποίηση) έρχεται όταν "αποκτήσει" ένα "σπάνιο" τεύχος μετά απο "καρτέρι", "κυνήγι", "δίλλημα", "έρευνα αγοράς" κλπ ..και άμα τα σκάσει και χοντρά μετά το καρέ συμπληρώνεται με τα "after sales" αισθήματα της "ενοχής" (μήπως πιάστηκα κορόϊδο?) της "αμφιβολίας" (μήπως τελικά δεν ήταν καλή αγορά?) ή αντίθετα της "επιτυχίας" (πώ-πώ.. τεύχος που κτύπησα δικέ μου!!)κλπ Καμμιά σχέση η όλη αυτή υπόθεση με αγορές κόμικς με σκοπό την ανάγνωση τους.. Απλά αποκτιούνται και μετά σύντομο χάζεμα πάνε για καταχώνιασμα σε καμμιά κούτα ή για... "ξαναπούλημα"!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σωστός, θείε, αλλά κάθομαι και ασχολούμαι ακριβώς για αυτούς, οι οποίοι εκτός από συλλέκτες είναι και αναγνώστες, και πίστεψέ με, υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου. Οι άλλοι, τους οποίους αναφέρεις, δεν νομίζω ότι θα έδιναν τέτοιο ποσό σε καμία περίπτωση. Ειδικά αν είχαν σκοπό να τα μεταπωλήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. φίλε Leonidio απο τα γραφόμενα σου κατάλαβα ότι σου αρέσουν τα Σούπερμαν του Ψαρόπουλου.. τα έπαιρνα και εγώ ανελλιπώς τότε.. τώρα δεν έχω κανένα και δεν με νοιάζει γιατί μιας ασχολιόμουν παράλληλα με τα αμερικάνικα τα έχω όλα σε τέτοια αμρικάνικα.. πρόσφατα βρήκα παραπεταμένο το WONDER WOMAN 242 (η δεύτερη ιστορία στο Σούπερμαν # 1 του Ψαρόπουλου) που ηταν σε οικτρή κατάσταση.. αν και το είχα ήδη, το παραμέζεψα, το επισκέυασα και το έβαλα σε μιά σελίδα μου μη το "υιοθετήσει" κανένας αλλά δεν το βλέπω.. μάλλον θα μείνει ορφανό.. αν το θέλεις στο χαρίζω.. το έχω φτιάξει και είναι "κούκλα" γερό και καλοφτιαγμε΄νο με ωραία χρώματα, καμμιά σχέση με την ιλλουστρασιόν προσπάθεια του Ψαρόπουλου του 1978

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι, η συγκεκριμένη σειρά είναι η αγαπημένη μου και αυτή μέσω της οποίας άρχισα να διαβάζω υπερηρωικά κόμικς. Θεωρώ ότι η εκδοτική εταιρεία έκανε εξαιρετικές επιλογές στις ιστορίες και τις περισσότερες από αυτές τις θυμάμαι ακόμα. Η απώλειά της με στενοχώρησε τρομερά και ήταν η αφορμή για τη γνωριμία μου με τον Κωστή καθώς και με άλλα αξιόλογα άτομα (καθώς και με κάποιους άλλους πολύ λιγότερο αξιόλογους, από ό,τι μπορείς να διαβάσεις σε ποστ μου σε άλλο θέμα). Καλώς ή κακώς δεν μάζευα τα αντίστοιχα αμερικάνικα τότε, αλλά κάποια τα μαζεύω σε τόμους πλέον. Καλοδεχούμενο λοιπόν το τεύχος και χίλια ευχαριστώ και επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. στείλε μου εμαιλ τη διεύθυνσή σου: kapetsonis.kostas@gmail.com
    θα φτιάξω και βίντεο-αφιέρωμα στα Σούπερμαν του τότε..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα στείλω μέιλ και περιμένω και το βιντεάκι με ανυπομονησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή